Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 9)

December 22, 2007, 8:54 am

≫ Next: Helleborus oriëntalis – the private parts

$

0

0

Welkom terug waarde gelovigen, wie zaait zal oogsten !

U allen weet natuurlijk dat wetenschappelijk is aangetoond dat wit geen kleur is. Wat is deze rijp immers anders dan door de kou gecondenseerde witte wieven ? Het maagdelijk wit heeft de gedaante aangenomen van onze dierbare planten die we, geheel volgens onze geliefde tuinfilosofie, niet hebben neergehaald zodra de zomer was afgelopen.

De natuur beloont ons in de winter voor het laten staan van deze planten door ze te kleden in witte kristallen. Wij filosofen staan uiteraard vroeg in de ochtend op, om bibberend van de kou in onze ochtendjas te genieten van de eerste zonnestralen op onze tuincreatie.

En wat blijkt; wit kan vele gedaanten aannemen. Niet alleen zilver, maar ook goud. Als een gouden Niagarawaterval straalt de Clematis tangutica ons koud maar toch warm tegemoet.

Deze Venkel (Foeniculum vulgare) bewijst dat vormen zich tot in het oneindige als fractals blijven herhalen.

Gekleed in het wit blijkt hij de vorm van een sneeuwvlok te hebben.

---

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 1

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 2

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 3

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 4

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 5

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 6

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 7

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 8

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 9

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 10

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 11

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 12

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 13

---

Helleborus oriëntalis – the private parts

February 10, 2008, 9:01 am

≫ Next: Met de vinger op de knop; Amerikaanse bosbes

≪ Previous: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 9)

$

0

0

Stamper; Stempel, Stijl, Vruchtbeginsel en Meeldraden; allemaal bekend.
Het hele bloemetje was al te zien bij de tuinfilosoof, die fijne vent.

Met de vinger op de knop; Amerikaanse bosbes

March 16, 2008, 2:34 pm

≫ Next: My secret garden

≪ Previous: Helleborus oriëntalis – the private parts

$

0

0

Met de vinger op de knop is geen goede titel. Dat klinkt zo explosief. Eigenlijk moet het zijn; met de knop op de vinger.

Het lijken net hele kleine bloemetjes, die knoppen van de Amerikaanse bosbes (Vaccinium corymbosum).  Een soort van Bonsai bloemetje. Op de echte bloei moeten we nog even wachten; dat doet deze heester in mei of begin juni.  De donkerblauwe besjes verschijnen in juni tot en met augustus.

Wat heb ik toch altijd met dat kleine spul ?

My secret garden

April 10, 2008, 2:21 pm

≫ Next: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 10)

≪ Previous: Met de vinger op de knop; Amerikaanse bosbes

$

0

0

Mag je geheimen hebben voor je echtgenote ?

Vooruit dan; een klein en onschuldig geheimpje moet kunnen.

Want terwijl zij honderduit praat over al het uitlopende fraais dat zij ooit zelf heeft geplant in de border, kijk ik stiekum naar het kleine spul dat vanzelf is opgekomen.

Op de waaltjes.

Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 10)

May 16, 2008, 12:10 pm

≫ Next: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 11)

≪ Previous: My secret garden

$

0

0

Ach, waarde tuinfilosofisch cursisten, welk een genot u weer te treffen !

Nu dat wij op het hoogste niveau van de tuinfilosofie geraken, is het tijd voor enige fenomenologie. Want wat is nu eigenlijk de werkelijkheid ? Het is in ieder geval iets dat in ons bewustzijn vorm heeft gekregen.

Met andere woorden; waar is onze tuin eigenlijk ? De niet tuinfilosofisch geschoolden zullen ongetwijfeld een plek aanwijzen die tussen vier schuttingen is gelegen; “kijk daar is hij, dat zie je toch?”

Echter; onze waarneming wordt gevormd in ons bewustzijn. Dus wellicht is onze tuin juist daar gelegen. Waarbij we er uiteraard rekening mee dienen te houden dat het bewustzijn een opening vormt tot het object zoals dat werkelijk in onze ervaring is.

De opdracht dit keer is dan ook simpel; staat er tuinfilosofisch gesproken nu wel of niet een viooltje in het vet op de bovenstaande foto ?

Werk de opdracht uit in een denkbeeldig groepje en verdeel de taken.

Uw tuinfilosoof

---

Tuinfilosofie voor gevorderden: alle delen nu gratis online !

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 1

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 2

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 3

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 4

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 5

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 6

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 7

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 8

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 9

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 10

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 11

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 12

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 13

Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 11)

October 26, 2008, 4:03 am

≫ Next: Goochelen met Kastanjes

≪ Previous: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 10)

$

0

0

Bewaren of weggooien ware aspirant tuinfilosofisch geschoolden, dat is de vraag van al weer deel 11 van deze veelgeprezen lessenserie.

Wellicht heeft u met keizer Vespasianus in gedachte altijd het motto pecunia non olet gehuldigd en al uw geldelijke zaken op de bank gezet of erger nog; belegd in aandelen. Wee o wee, u heeft gekozen voor bewaren en welk een onzekere tijden maakt u thans noodgedwongen door.

De geldwereld is bezeten van AEX avaritia oftewel hebzucht. Het verlangen naar alsmaar meer bonussen heeft ervoor gezorgd dat het enige belang waarvoor men nog oog had, het eigenbelang was. Waardoor uw bewaren plotseling weggooien bleek te zijn.

Uw tuinfilosoof geeft niet om dit soort wereldse zaken en heeft er in zijn onmetelijke wijsheid voor gekozen om zijn eigen alternatieve bank op te richten in navolging van de zadenbank in de noordelijke archipel van Svalbard (Spitsbergen).

Mits goed behandeld betaald deze tuinfilosofische zadenbank altijd ruimschoots rente uit en zij zal nooit omvallen.

Een wijsheid om te bewaren.

Aandelen in de Tuinfilosofische Zadenbank:
Judaspenning – Grote Klit – Braam – Rozenbottels – Wilde Kardinaalsmuts – Distel – Zomereik – Witte Paardekastanje – Esdoorn – Struisriet – Vingerhoedskruid – Dophei – Wollegras – Koninginnenkruid – Zwanenbloem – Wilgenroosje – Gele Lis – Watermunt – Teunisbloem – Lisdodde – Koekoeksbloem - Melkeppe – Zwarte Els – Klein Streepzaad

Goochelen met Kastanjes

November 3, 2008, 12:56 pm

≫ Next: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 12)

≪ Previous: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 11)

$

0

0

Hopla geacht publiek; we beginnen de magische truuk met de Witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum), misschien beter bekend als de Wilde kastanje.

We sluiten de hand, knijpen, knijpen en knijpen….    SIMSALABIM!

U ziet het; de wildheid is getemd, we houden de Tamme kastanje (Castanea sativa) over.

Dank u, dank u (buiging).

Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 12)

March 21, 2009, 1:18 pm

≫ Next: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 13)

≪ Previous: Goochelen met Kastanjes

$

0

0

Ah, daar bent u weer, waarde cursist. Vandaag gaan we even flink de tuinfilosofische diepte in.

Zoals u weet zullen bomen en mensen die door zware tegenwind niet in evenwicht verkeren proberen daar iets aan te doen. Wij zijn vooral in de boom geïnteresseerd, dat spreekt voor zich.

In Den Helder is de belangrijkste “Help! Ik ben uit evenwicht!” veroorzaker de altijd aanwezige wind.

Het interessante is dat loofbomen en naaldbomen verschillend reageren op de wind. De naaldboom maakt reactiehout aan de kant weg van de wind, dus aan de luwzijde. De op die plaats dikkere jaarringen duwen als het ware de boom terug tegen de windrichting in, vandaar dat het drukhout wordt genoemd.

Dat terwijl een loofboom reactiehout maakt aan de kant van de boom die blootstaat aan de wind. Deze dikkere jaarringen houden de boom op zijn plaats door hem terug te trekken tegen de wind in, vandaar dat dit trekhout wordt genoemd.

In Den Helder wordt op dit moment een nieuw park aangelegd. De bomen worden, zoals u ziet, direct al schuin aangeplant. Op zich een interessant tuinfilosofisch experiment, cursisten. De bomen hebben nog nooit tegen de wind in hoeven te fietsen, maar worden neergezet alsof zij in hun leven al heel wat weerstand hebben overwonnen.

U voelt hem natuurlijk al aankomen. Ook al doen zij zich van buiten voor als zijnde gewend aan tegenstand, van binnen is er geen enkel reactiehout te bespeuren. Da’s ook logisch.

Juist door tegen de heersende windrichting in te fietsen word je sterk.

Tuinfilosofie Deel 1
Tuinfilosofie Deel 2
Tuinfilosofie Deel 3
Tuinfilosofie Deel 4
Tuinfilosofie Deel 5
Tuinfilosofie Deel 6
Tuinfilosofie Deel 7
Tuinfilosofie Deel 8
Tuinfilosofie Deel 9
Tuinfilosofie Deel 10
Tuinfilosofie Deel 11

---

Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 13)

May 26, 2010, 1:47 pm

≫ Next: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 14)

≪ Previous: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 12)

$

0

0

Uw tuinfilosoof heet u welkom bij alweer deel dertien van de populaire master Tuinfilosofie voor gevorderden. Een voor sommigen ongelukkig getal waar wij geheel geen tuinfilosofische waarde aan hechten, waarde cursisten, het is gewoon het getal tussen de twaalf en veertien.

Vandaag behandelen wij het tuinparadigma, het samenhangend stelsel van modellen en theorieën die een denkkader vormen waarbinnen de ‘werkelijkheid’ in onze tuin geanalyseerd en beschreven wordt.

In ons hoofd hebben de niet gevorderde tuinfilosofen allemaal een ideaal plaatje (παράδειγμα) van hoe hun tuin er uit zou moeten zien, althans zodra zij er klaar mee zijn.

Wij, de gevorderden, weten dat iedereen vanuit zijn eigen paradigma bezig is in de tuin. Wat de één ziet als een prachtig samenstel van bij elkaar passende planten, ziet de ander als een ruimte om lekker onderuit gezakt bier te nuttigen. De één houdt van planten om hun vorm, de ander om hun geur of smaak.

De ware wijsheid is dat de tuin gedurende het jaar voortdurend veranderd. Verschillende planten komen gedurende die periode op, in blad en tot bloei. In de winter pronkt het verdorde blad nog na, getooid met witte rijp. Het is de kunst om de tuin gedurende het hele jaar mooi te laten zijn met andere combinaties van planten op hun mooist.

Het is dus niet van belang om te streven naar één ideaal plaatje, het is van belang om de tuin te laten stromen van hoogtepunt naar hoogtepunt.

Een ware paradigmaverschuiving.

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 1

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 2

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 3

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 4

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 5

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 6

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 7

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 8

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 9

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 10

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 11

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 12

Tuinfilosofie voor gevorderden deel 13

Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 14)

June 12, 2011, 10:59 am

≪ Previous: Tuinfilosofie voor gevorderden (Deel 13)

$

0

0

Waarde cursisten, welkom terug bij uw tuinfilosoof!

Van alle bloemen in de tuinfilosofie is de roos de meest filosofische. Zij toont ons in één seizoen ons hele leven. Van ontluikende knop, jong en nog vol verwachting, via een overrompelende schoonheid en een bestaan in de volle zon, naar de aftakeling en verwelking.

Iedere vrouw wil een roos op haar mooist zijn. Zij willen eruit zien als een roos, zich even gracieus kleden en zo ruiken als een roos. De verleiding zijn in eigen persoon, onweerstaanbaar. Zoals een insect de roos niet kan weerstaan, zwermen de mannen in gedachten om haar heen. Maar mannen wees op uw hoede; naast de schoonheid  bezit de roos venijnige doornen.

De rozen hierboven komen beiden uit the David Austin Rose Collection. Het zijn denk ik de Abraham Darby en de Rosa Mundi; ‘a very showy plant, giving a wonderful effect in the garden’. Meegenomen uit Engeland, want iedereen heeft recht op  zijn eigen afwijking.