Uw tuinfilosoof heet u welkom bij alweer deel dertien van de populaire master Tuinfilosofie voor gevorderden. Een voor sommigen ongelukkig getal waar wij geheel geen tuinfilosofische waarde aan hechten, waarde cursisten, het is gewoon het getal tussen de twaalf en veertien.
Vandaag behandelen wij het tuinparadigma, het samenhangend stelsel van modellen en theorieën die een denkkader vormen waarbinnen de ‘werkelijkheid’ in onze tuin geanalyseerd en beschreven wordt.
In ons hoofd hebben de niet gevorderde tuinfilosofen allemaal een ideaal plaatje (παράδειγμα) van hoe hun tuin er uit zou moeten zien, althans zodra zij er klaar mee zijn.
Wij, de gevorderden, weten dat iedereen vanuit zijn eigen paradigma bezig is in de tuin. Wat de één ziet als een prachtig samenstel van bij elkaar passende planten, ziet de ander als een ruimte om lekker onderuit gezakt bier te nuttigen. De één houdt van planten om hun vorm, de ander om hun geur of smaak.
De ware wijsheid is dat de tuin gedurende het jaar voortdurend veranderd. Verschillende planten komen gedurende die periode op, in blad en tot bloei. In de winter pronkt het verdorde blad nog na, getooid met witte rijp. Het is de kunst om de tuin gedurende het hele jaar mooi te laten zijn met andere combinaties van planten op hun mooist.
Het is dus niet van belang om te streven naar één ideaal plaatje, het is van belang om de tuin te laten stromen van hoogtepunt naar hoogtepunt.
Een ware paradigmaverschuiving.
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 1
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 2
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 3
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 4
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 5
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 6
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 7
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 8
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 9
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 10
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 11
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 12
Tuinfilosofie voor gevorderden deel 13
